Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

ομιχλο-σκαρφάλωμα!

Επταχώρι, 8 το πρωί...
μετά τη χτεσινοβραδινή βροχή,
ομίχλη ανεβαίνει προς το Βόιο, μας καλημερίζει...
ελπιδοφόρες-μικρούλες αχτίδες υπόσχονται καλή μέρα!




Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2014

"Επταχώρι, ένα πρωτοποριακό χωριό"


(ο τίτλος είναι βιβλίο του αείμνηστου Δημητρίου Τσίγκαλου από το Επταχώρι)

Ένα όμορφο χωριό, ριγμένο σε μια απότομη χαράδρα της Πίνδου.
Οι πανύψηλες βουνοκορφές, οι κατάφυτες πλαγιές με πεύκα, έλατα, οξιές και πολλά άλλα φυλλοβόλα, οι απότομες και θεοσκότεινες χαράδρες, τα νερά που κατεβαίνουν, άλλοτε τραγουδιστά και άλλοτε με τη βοή του καταρράχτη, οι λαγκαδιές δίπλα στα ποτάμια, τα μικρολείβαδα στα ξέφωτα και οι μοναδικοί άδενδροι γκρίζοι λόφοι, δίνουν μια ξεχωριστή έμφαση στο τοπίο μας.
Από το βιβλίο του αείμνηστου Δημητρίου Τσίγκαλου 
«Επταχώρι, χίλια χρόνια στις εθνικές επάλξεις»

Το Επταχώρι είναι χτισμένο σε υψόμετρο 880 μέτρα, ανάμεσα στο Βόιο, το Σμόλικα της Πίνδου και τις Αρένες Γράμμου.  
Οι μόνιμοι κάτοικοι είναι 140. Το χωριό διασχίζεται από την παλιά εθνική οδό Κοζάνης-Ιωαννίνων. Ανήκει διοικητικά στο νομό Καστοριάς, στο δήμο Νεστορίου. Γεωμορφολογικά, ιστορικά και ηθογραφικά ανήκει στην Ήπειρο.
Στη σημερινή του θέση, δημιουργήθηκε στις αρχές του 16ου αιώνα, από τη συνένωση αρκετών μικρών χωριών, των οποίων η ιστορία μαρτυρείται πριν τον 8ο μ.Χ. αιώνα. Η συνένωση προήλθε από την «αδήριτη ανάγκη να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τις διαρκείς λεηλασίες από Τουρκαλβανούς επιδρομείς», όπως γράφει ο αείμνηστος Δημήτριος Τσίγκαλος από το Επταχώρι.
Το 1820 το πυρπόλησε ο Αλή-πασάς, το 1830 το πυρπόλησαν Μπέηδες της Κολώνιας και το 1944 οι Γερμανοί. Οι κάτοικοί του, ριζωμένοι στα βράχια τους το ξανάχτιζαν, σε πείσμα τής ιστορίας…
Απέχει 100 χιλιόμετρα από την Κοζάνη, 110 από τα Γιάννενα 60 από την Καστοριά και 48 από τα Γρεβενά μέσω Δοτσικού – Καληράχης – Έλατου.
Απέχει 48 χιλιόμετρα από τον κόμβο Μαυραναίων-Κηπουρειού τής Εγνατίας οδού, μέσω Δοτσικού – Αναβρυτών.